Leer in deze blog het verschil tussen reële en irreële angst.
Wil angst niet weghebben maar onderzoek wat niet klopt
Angst is een natuurlijke beschermingsmechanisme:
- Het voorkomt pijn.
- Angst beschermt je voor fysieke pijnen.
- Het is een biologische beschermingsmechanisme wat je niet beperkt maar beschermt.
Heb je een keer je pijnlijk geprikt aan een cactus dan voorkomt angst dat je jezelf weer prikt. Het herinnert je aan een eerdere pijn die je hebt gehad. Zonder angst zouden we als menselijk soort niet kunnen overleven. Het triggert jouw overlevingsmechanisme om fysiek te overleven.
Het is de angst om te vallen wat ons heeft leren lopen en fietsen.
Wil angst niet weghebben
Wanneer je angst weg wilt hebben druis je in tegen miljoenen jaren menselijke evolutie. Dat kan niet. Angst is er niet voor niets. Het heeft een belangrijke functie.
Naast biologische pijnen vinden mensen sommige emotionele gevoelens ook pijnlijk.
Dit komt omdat bepaalde emoties zijn opgetreden tijdens minder prettige ervaringen, nare gebeurtenissen en (jeugd)trauma’s. Momenten waar je je naar voelde. Je voelde verdriet, machteloosheid, afwijzing of andere nare gevoelens. Als gevolg van dat wil je niet weer die gevoelens voelen. Angst helpt je daarmee.
Angst is het beschermingsmechanisme wat automatisch optreed als je wordt herinnert aan bepaalde pijnlijke gevoelens. De pijnlijke herinnering kan op allerlei manieren naar je toekomen. Het kan zijn dat je iets ziet, hoort, voelt, ruikt of proeft. Het kan ontstaan doordat iemand iets tegen je zegt of bepaald gedrag heeft. Je kunt ook getriggerd worden door je eigen gedachten. Angst doet daarna zijn intrede.
Niet alleen angst komt op.
Ook wordt een overlevingsmechanisme in werking gezet. Je ontvlucht pijnlijke emotionele gevoelens, verstart of verdedigt ze. Dit alles gebeurt vrijwel automatisch doordat je jezelf jarenlang geconditioneerd hebt om geen pijnlijke emotionele gevoelens te voelen en te vermijden.
Bij elke nare gebeurtenis hoort een naar emotioneel gevoel, een verhaal en een getrokken conclusie.
Dit alles zit als het ware met elkaar verbonden. Wanneer je bijvoorbeeld herinnert wordt aan het verhaal, voel je de gevoelsherinnering opnieuw en wordt je herinnert aan de getrokken conclusie. Omgekeerd werkt dit ook zo.
De getrokken conclusie is een aanname die je hebt gemaakt wat de nare gebeurtenis verklaart. Deze conclusie dient tevens om je te beschermen tegen nieuwe pijnlijke situaties.
Wanneer je je prikt aan een cactus is de conclusie die je trekt vrij eenvoudig. Cactussen prikken en zijn pijnlijk. Het is een conclusie die je niet echt beperkt. De conclusie dat cactussen pijnlijk zijn was niet de waarheid maar iets wat door jou is ondervonden en gebruikt wordt om je te beschermen tegen cactussen omdat deze pijn doen. Raak je daarna een aantal keren een cactus aan die niet prikt dan wordt je conclusie bijgesteld: Cactussen kunnen prikken en pijnlijk zijn. Nadien blijf je toch voorzichtig met cactussen. Tot nu toe nog niets mis mee.
Wanneer we als kind conclusies trekken tijdens nare gebeurtenissen die onjuist zijn, kunnen deze je flink beperken. Het worden dan misvattingen en beperkende overtuigingen. Deze kunnen ook door de jaren heen flink zijn bijgesteld aan de hand van nieuwe nare gebeurtenissen. De misvatting en beperkende overtuiging wordt dan steeds sterker.
Voorbeeld
Wanneer je een keer bent afgewezen toen je volgens iemand ander iets fout deed, kun je geconcludeerd hebben dat fouten maken verkeerd is. Sindsdien probeer je fouten te voorkomen. Je ontwikkeld dan een angst voor fouten en afwijzing. Je probeert fouten te voorkomen omdat je niet herinnert wil worden aan het pijnlijk gevoel wat je ervaren hebt toen je destijds een fout maakte en werd afgewezen. Je wilt niet opnieuw worden afgewezen omdat dit naar voelt.
De conclusie dat het verkeerd is om fouten te maken hangt dan samen met het gevoel wat je destijds ervaarde toen je de afwijzing van die persoon voelde. Steeds als je hetzelfde gevoel voelt, denk je dan dat je iets foutiefs doet. Wanneer je jezelf vervolgens afwijst dat je iets fout doet, wordt het gevoel versterkt in je geheugen opgeslagen. Hiermee hou je de angst om fouten te maken en de angst voor afwijzing in stand.
De begin conclusie is een soort waarheid voor je geworden met als doel je te beschermen tegen gevoelens die je voelt als je een fout maakt. Het gevoel om afgewezen te worden.
Wat je als kind niet realiseert is het volgende:
- Fouten maken doe je niet expres. Ze komen voort uit onwetendheid of bepaalde gemoedstoestanden zoals onzekerheid en angst. Een fout verwijst hiernaar. Het is geen fout maar een terugkoppeling. Door meer kennis op te doen en te ontdekken wat maakt dat je onzeker en angstig bent, leer je enorm veel van fouten. Je ontwikkeld en groeit er van. Wie geen fouten maakt leert niets.
- Wanneer iemand je afwijst, zegt dat dat die persoon even niet lekker in zijn vel zit. Die persoon handelt op dat moment vanuit een nare emotie of naar gevoel. Iemand die lekker in zijn vel zit, wijst je namelijk niet af. Die geeft alleen positieve feedback. Als iemand je afwijst zegt dat natuurlijk niets over jou maar alles over de gemoedstoestand waarin die persoon zich verkeerd. Iets waar jij niet voor verantwoordelijk kunt zijn. Jij bent alleen verantwoordelijk voor je eigen gevoelens. Jij bent namelijk de enige die die kan voelen. Anderen voelen niet wat jij voelt.
- Gevoelens horen bij wat je ervaart. Wanneer een hond tegen je blaf, voelt dit heel naar. Dat gevoel hoort bij een blaffende hond. Wanneer iemand je op een boze manier afwijst voelt dit ook naar. Die persoon blaft als het ware tegen je. Dat gevoel hoort dan bij wat die persoon doet. Het gevoel zegt dan niets over jou maar alles over wat die persoon doet. En net zoals het gevoel van een blaffende hond voorbij gaat, zal het gevoel ook voorbijgaan als de persoon niet meer tegen je blaft.
- Steeds wanneer je jezelf afwijst, blaf je als het ware tegen jezelf. Het houdt je angst in stand. Bovendien ben je dan nog steeds niet geïnteresseerd naar wat maakt dat je tot een fout bent gekomen.
Als kind begreep je dit alles niet. Je hebt als het ware het gevoel persoonlijk genomen en naar je toegetrokken. Je hebt het gevoel als ‘afgewezen worden’ betiteld en dat gekoppeld aan het maken van een fout. Dit alles met als gevolg dat je bang bent om wederom afgewezen te worden. Triest.
Iets soortgelijks geld voor vrijwel al jouw nare emotionele gevoelens en angsten.
Ze gaan gepaard met veel onwetendheid en misvattingen.
Angst wat je lijkt te beperken is feitelijk een signaal dat je in het verleden de gebeurtenis niet of onjuist hebt verwerkt en last hebt van een misvatting of beperkende overtuiging. Angst is geen foutje maar een alarm dat er iets niet klopt.
Wil angst niet weghebben.
Wanneer je angst weg wilt hebben, ben je niet geïnteresseerd in wat niet klopt. Niet de angst beperkt je maar datgeen wat niet klopt. De verkeerde getrokken conclusie.
Exact hetzelfde geld voor het pijnlijke emotionele gevoel waar je bang voor bent. Het verwijst eveneens naar de verkeerd getrokken conclusie. Wil ook deze niet weghebben maar onderzoek wat niet klopt!
Conclusie
Een angst en naar gevoel geeft aan dat:
- Een gebeurtenis is onjuist verwerkt omdat je nadien niet voldoende gerustgesteld en getroost bent geweest.
- Je een verkeerde conclusie hebt getrokken die nog niet is opgehelderd.
Als gevolg van dit alles ben je omtrent de gebeurtenis en/of het bijbehorende gevoel angstig gebleven. Dit alles kan zelfs dermate sterk gevorderd zijn dat je de onderliggende relaties met gebeurtenissen en gevoelens niet meer bewust kunt herkennen dat jouw overlevingsmechanismes sterk destructief zijn geworden. Ze maken de boel onbewust erger.
Een destructieve overlevingsmechanisme is zelfafwijzing.
Het zorgt voor een afwijzende of boze houding richting jezelf. Het is het tegenovergestelde houding van wat je nodig hebt om verkeerd getrokken conclusies helder te krijgen. Je hebt namelijk een liefdevolle, nieuwsgierige, geruststellende en troostende houding nodig.
Wil je meer over bovenstaande lezen dan kun je dit terugvinden in de Angstgids.
De Angstgids kun je aanschaffen via deze link.
Heb je ondersteuning nodig met jouw angsten, plan dan een coaching-sessie.
Wanneer je langskomt, via een (video) chat of per telefoon leer ik je :
- Jezelf te onderzoeken
- Te stoppen met zelfafwijzingen.
- Jezelf gerust te stellen en te troosten.
- Een liefdevolle, nieuwsgierige houding aan te nemen richting je angst en gevoel.
- Gevoelens er in liefde te laten zijn.
- Misvattingen en beperkende overtuigingen helder te krijgen.
Ik kijk graag met je mee en leer je alles zelf te doen zodat je mij niet meer nodig hebt.
Via onderstaande link kun je contact met me opnemen:
Je gegevens zijn veilig. Wij hebben net zo hekel aan spam als jij.
