De verwerking van een pijnlijk verleden hoeft niet pijnlijk te zijn

De verwerking van een pijnlijk verleden hoeft niet pijnlijk te zijn

Het idee bestaat dat de verwerking van een pijnlijk verleden erg pijnlijk is. 

De volgende misvattingen bestaan omtrent traumaverwerking:

• Het idee dat je het pijnlijk verleden opnieuw moet beleven en langdurig verdrietig moet zijn.
• Het idee dat elk pijnlijk moment afzonderlijk verwerkt moet worden.
• Het idee dat je een manier mag vinden om met het trauma om te gaan.
• Het idee dat je een emotioneel bom bij je draagt en wanneer je ernaar kijkt of er mee aan de slag gaat, je dan heel erg verdrietig wordt, gek wordt of er in verdrinkt.
• Het idee dat je het niet aankunt.
• Het idee dat de pijn moet slijten.

Hieronder bespreek ik een aantal onduidelijkheden en verwarringen

 

1)  Je kunt geen emoties sparen

Je hebt het idee dat wanneer je een emotie onderdrukt de lading in je lichaam aanwezig blijft. Je denkt een emotionele bom te zijn.

Dit klopt niet. Er blijft weliswaar een beetje lading hangen. Deze lading is echter veel kleiner als je denkt. De energie van de emotie is al lang ontladen en op andere manieren geuit. Een emotie uit zich op vele manieren.

Voorbeelden van emotionele uitingen/ontladingen:

• Lichamelijke sensaties, trillingen en hartkloppingen.
• Denken en piekeren.
• Praten en zingen.
• Boosheid en woede.
• Angst, stress en twijfel.
• Bewegingen, niet stil kunnen zitten.
• Klagen, roddelen, oordelen en bekritiseren.
• Actief bezig zijn: klussen, sporten, poetsen en knutselen.

Al deze uitingen en ontladingen kosten energie. In eerste instantie verbruiken ze de energie van de emotie.

Elke emotie vindt een uitweg

Het is als een rivier waar je een stuwdammetje in maakt. Je kunt op dat moment een beperkte hoeveelheid water tegenhouden. De rest zal een nieuwe weg vinden. De rivier stroomt altijd door.

De hoeveelheid energie die je vastgehouden hebt is meestal niet zo groot. Het lijkt groot. In mijn praktijk wordt er bij mensen niet langer dan hooguit een paar minuutjes verdriet waargenomen. Dit verdriet wordt nadien beschreven als een combinatie van ontroering en opluchting. Het is anders dan verdrietig zijn.

 

2)  Je hoeft niet verdrietig te zijn

Veel mensen denken dat wanneer ze een pijnlijk verleden gaan verwerken ze langdurig verdrietig moeten zijn. Dit hoeft niet.

Er is een groot verschil tussen verdrietig zijn en verdriet er laten zijn.

Verdrietig zijn is een pijnlijke staat van verwarring

Wanneer je verdrietig bent is dat pijnlijk en vervelend. Je lijdt onder het gevoel van verdriet. Je voelt je verdrietig, machteloos, radeloos en verlangt naar troost, geborgenheid en bescherming. Je verlangt naar anderen.

Als  je verdrietig bent, ga je gebukt onder je eigen verdriet. Je bent als het ware de slachtoffer van je gevoel. Je gedachten zijn afwijzend. Je wijst jezelf af dat je iets verkeerds hebt gedaan, niets waard bent of klaagt over wat anderen je aangedaan hebben.

Meestal begrijp je de situatie niet en zoek je naar een verklaring.

Verdrietig zijn is een verwarrende staat omdat je jezelf hebt geïdentificeerd met je gevoel. Je realiseert je niet dat je verdriet waarneemt en bent gehypnotiseerd door het aanwezige gevoel en de gedachten.

In werkelijkheid ben je nooit verdrietig. Je hebt verdriet of nog beter je neemt verdriet waar.

Wanneer je verdriet er laat zijn, ben jij niet het verdriet

Het is een liefdevolle, toeschouwende en nieuwsgierige staat waarbij je verdriet waarneemt, observeert en onderzoekt. Eventuele gedachten die er op dat moment zijn staan in dienst van het onderzoek. Er wordt niet afgewezen. Er heerst nieuwsgierigheid. Het is een helende staat waarbij verdriet de ruimte krijgt, zonder er in te verdrinken. Wanneer verdriet zijn hoogtepunt heeft bereikt, ontstaat helderheid. Meestal komen er inzichten en wordt de oorzaak van het verdriet opgehelderd.

 3)  Je hoeft niet elk pijnlijk moment te verwerken

Er wordt gedacht dat je alle pijnlijke momenten onder ogen moet zien en moet verwerken. Dit hoeft gelukkig niet.

Als je last hebt van afwijzing hoef je niet elk moment te verwerken waarbij je bent afgewezen.

Je gaat één moment observeren en ontdekken hoe het mechanisme van afwijzing in elkaar steekt. Als je deze op de juiste manier hebt doorzien en doorvoelt, heb je alle momenten te pakken. Het minst pijnlijk is om één van de eerste keren van afwijzing te bekijken. Dit is meestal een moment vanuit de jonge kindertijd. Nu ben je volwassen en bezie je het leven anders als destijds als kind. Het is dan ook minder pijnlijk om naar jezelf te kijken toen je nog klein was.

 

4)  Emoties kunnen nooit te groot of te heftig zijn

Verdriet, woede en schaamte kunnen niet lang aanwezig zijn. Jouw lichaam remt je gevoel af als het te veel energie kost. Je merkt dit wanneer er een dierbare overlijdt. Dan maak je momenten van diep verdriet mee. Deze momenten duren niet langer dan 15 minuten. Daarna is je lichaam moe en uitgeput. Het moet opnieuw opladen.

Wanneer je een ernstig ongeluk hebt, remt jouw lichaam bijna elke emotie af. Dit is omdat emoties veel energie kosten en alle energie nodig is voor heling van jouw lichaam.

Op het moment dat je vanuit een waarnemende staat naar verdriet kijkt, kijk je op een liefdevolle manier naar verdriet. Op dat moment kan er emotie zijn maar zal deze nooit heftig zijn. Jij bent het verdriet dan altijd de baas.

 

5)  Je hoeft het verleden niet opnieuw te doorleven

Vaak denk je dat je alles weer opnieuw moet doorleven om een pijnlijk verleden te verwerken. Dat je alle verhalen uitgebreid moet gaan vertellen. Daar wordt enorm tegenop gezien. Voor verwerking van een pijnlijk verleden is dat niet nodig.

De verhalen zijn niet belangrijk

Veel cliënten vertellen graag hun verhaal in mijn praktijk. Ik luister er in alle liefde naar. Het is een uiting van verdriet en emotie. Een luisterend oor waar ze naar verlangen. Het uitgebreid vertellen van het verhaal is niet nodig voor de verwerking.

Soms haal ik mijn cliënten bewust uit hun gevoel. In mijn praktijk hoeven ze niet nogmaals te lijden onder het verleden. Het gaat over de verwerking van pijn. De gevoelsherinneringen, emoties en nare gevoelens. Emoties en nare gevoelens maken het verhaal pijnlijk. Wanneer je deze gevoelens op een liefdevolle manier onderzoekt en doorvoelt, doet het veel minder pijn en verdwijnt de pijn uit het verhaal.

Elk pijnlijk verleden is een waardevolle les

Wanneer je jouw gevoelens liefdevol hebt doorvoelt, losgelaten en er iets van hebt geleerd, voelt het verleden heel anders. Er ontstaat er een gevoel van liefdevolle warmte en dankbaarheid.

6)  De angst om te veranderen of jezelf kwijt te raken

Onderdrukken van emoties is onnatuurlijk. Bij dieren is dat niet aan de orde. Bij de mens helaas wel. Elke emotie die wordt onderdrukt. zorgt onbewust voor angsten, verlangens en gevoel vermijdend en beperkend gedrag. Het zijn onnatuurlijke verschijnselen.

Wanneer je een pijnlijk verleden hebt, leef je onnatuurlijk. Dat wil zeggen dat je onbewust veel strategieën hebt ontwikkeld om nare gevoelens te vermijden, niet angstig te worden en je rent achter verlangens aan. Je bent op dat moment (onbewust) op zoek naar liefde, erkenning, troost, waardering, aandacht en veiligheid. Dit gedrag doet je lijden.

Op het moment dat je een pijnlijk verleden hebt verwerkt, lijdt je minder. Je gedrag wordt spontaner en natuurlijker. Je ervaart minder angst en rent niet meer achter verlangens aan. Je krijgt weer zin in het leven.

Je raakt niets kwijt behalve hetgeen wat niet bij je paste. Je ervaart geluk.

Tot nu toe heb ik daar niemand over horen klagen.

 

7)  Je hoeft het niet alleen te doen

Een coach helpt jou hoe je op een liefdevolle manier gevoelens kunt toelaten, onderzoeken en loslaten. Een coach helpt je te onderzoeken wat je er van te leren hebt.

Je hoeft het niet alleen te doen. Je moet het wel zelf doen.

Een coach is iemand die jou laat zien dat je niemand nodig hebt. De coach leert je hoe je zelfstandig oud zeer kunt verwerken.

Het is als met autorijlessen. Je hebt in het begin ook een rijinstructeur nodig die ingrijpt als het mis gaat.

Een coach begeleidt je in het proces van de verwerking van een pijnlijk verleden. De coach zorgt er voor dat de verwerking met zo min mogelijk pijn gebeurt. Hij leert je anders naar de situatie kijken en voorkomt dat je jezelf gaat afwijzen, bekritiseren of beoordelen.

In tegenstelling tot autorijlessen heb je niet heel veel sessies nodig. Afhankelijk van jouw nieuwsgierigheid en jouw bereidheid om liefdevol te zijn, volstaan enkele sessies.